Historia Gminy Wilków
Wprawdzie na terenach obecnej Gminy nie ma zbyt wielu znaczących obiektów zabytkowych, nie zanotowano też wielkich historycznych wydarzeń; starć zbrojnych, wizyt władców, czy chociażby ludzi o sławnych w kraju i poza jego granicami nazwiskach. Jednak warunki terenowe jakie panowały tutaj przed tysiącami lat zachęcały myśliwych i rolników do osiedlania się nad brzegami Wisły i Chodelki. W VI i IX w. Mieszkało tu plemię Lędzian, resztki ich grodzisk odkryto w Chodliku, Na wzgórzu Kosmolanka, w Dobrem, Żmijowiskach, Kłodnicy , Dratowie ( dzisiaj Zagłoba ) i w Szczekarkowie.
W XII w. osiedliły się w tych okolicach drobne rycerskie rody, których zadaniem było bronić przeprawy na Wiśle i dawać pierwszy odpór najeźdźcom ze wschodu. Pamięć tych najazdów pozostała w licznych legendach, ( o wsi Dobre, o Wilku ) oraz nazwach miejscowości, np. Zastów to niegdysiejszy Zaszczytów. ( zaszczytcy - rycerze ) Wiek XII i XIII to okres intensywnego osadnictwa, w rozwoju którego bardzo istotna rolę odegrały Rody: Awdańców, Toporzyków i Grafitów. Syńcowie, Ostrowscy, Choteccy, Głuscy, Działyńscy, Sierakowscy, Duninowie i Lubomirscy byli poprzez stulecia właścicielami lub dzierżawcami wsi zlokalizowanych w obszarze dzisiejszej gminy. Prawdopodobnie od rodowego imienia Awdańców Wilk, pochodzi nazwa dzisiejszej siedziby gminy Wilków.
W XVII w. ukształtowały się tu dwa klucze majątkowe: polanowski i szczekarkowski Związane z rodzinami Kleniewskich i Polanowskich. Rody te przetrwały na tym terenie aż do czasów przejęcia ich majątków przez władzę Ludową w 1944 r.
Do dzisiaj zachowało się tylko kilka obiektów. Są to: Kościół parafialny, neoklasycystyczna kaplica w Polanówce, pozostałości dziewiętnastowiecznej zabudowy w siedzibie gminy Wilkowie - budynek urzędu gminy, areszt gminny, karczma - zajazd "Powiślak", obecny dom parafialny i remiza strażacka. Są też pozostałości obiektów podworskich, należących do rodziny Kleniewskich: zniekształcony poprzez liczne przebudowy pałacyk i całkowicie zniszczony park, niegdyś zajmujący pow. 1ha.
Do najcenniejszych zabytków należy kościół parafialny p.w. św. Floriana i św. Urszuli, wybudowany na miejscu nie istniejącego dziś kościoła, powstałego wraz z parafią w 1325 r.( konsekrowany w 1468 r ) który dotrwał do początków XVII w. Obecnie istniejący , powstał z fundacji rodziny Głuskich w latach 1613 - 1631.W 1720 został zniszczony przez pożar, w połowie XVIII w. odbudowany. Jednym z proboszczów parafii był znany w terenie działacz i przywódca powstania styczniowego ks. Józef Błażowski - zmarł na zesłaniu.
Dzwonnica kościelna zaprojektowana została w 1921r. przez Karola Sicińskiego , znanego architekta i konserwatora - zamieszkałego w pobliskim Kazimierzu. Przy kościele , znajduje się wikarówka i organistówka - obie drewniane o konstrukcji zrębowej i belkowanych stropach. Godna uwagi jest też kapliczka św. Jana Nepomucena ( święty od powodzi ) fundowana przez mieszkańców w 1925 r.
Fundowana w 1743 roku przez Marcjannę z Polanowskich Łabęcką kaplica we wsi Polanówka, to jedyny ślad po właścicielach klucza Polanowskiego, którego Łabęccy byli właścicielami do roku 1871.
Na uwagę zasługują też liczne na terenie gminy i interesujące w swej formie krzyże i kapliczki. Do najciekawszych należą: kapliczka Jana Nepomucena ufundowana przez mieszkańców Wilkowa w 1925, oraz kapliczka pod wezwaniem św. Piotra i Pawła z 1953 r. w Podgórzu.
(opracowanie: A. Sikora)